U zbiegu ulic Oczki i Niepodległości stoi niepozorny modernistyczny budynek z lat 30 XX. Przed II wojną światową w budynku mieściła się siedziba Korpusu Ochrony Pogranicza ale już w 1945 budynek zajął Główny Zarząd Informacji. GZI był organem kontrwywiadu, który aktywnie indoktrynował środowisko niepodległościowe i represjonował żołnierzy Wojska Polskiego, Armii Krajowej (AK), Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ) oraz organizacji Wolności i Zawisłość (WiN). W podziemiach budynku przy ul. Oczki mieściły się areszt i katownia dla żołnierzy podziemia. Właśnie na Oczki torturowano i przetrzymywano gen. Sławomira Tatara, płk Mariana Utnika i płk Stanisława Nowickiego oskarżonych w pokazowym procesie o defraudację Funduszu Ochrony Narodowej (tzw. proces TUN). GZI odpowiada również za pokazowy proces siedmiu oficerów Marynarki Wojennej z 1952 r. Członkom tzw. „spisku komandorów” postawiono zarzut organizacji spisku w wojsku. Po kilkumiesięcznym śledztwie i torturach Sąd Najwyższy skazał na karę śmierci pięciu marynarzy. Ostatecznie wyrok wykonano na trzech oficerach : kmdr Stanisławie Mieszkowiskim, kmdr por. Zbigniewie Przybyszewskim, kmdr Jerzym Staniewiczem. Kmdr por. Wacław Krzywiec na skutek tortur i wycieńczenia w trakcie przesłuchań zmarł w miesiąc po skazaniu w trakcie zwolnienia warunkowego. To właśnie w podziemiach budynku GZI byli przetrzymywani i torturowani oficerowie Marynarki Wojennej. Paweł Szabłowski
