Po odtrąbieniu przez Urząd Dzielnicy sukcesu, polegającego na promocji kultury na terenie Ochoty, zostałem zmotywowany opinią jednej z czytelniczek propagandy Urzędowej, która to żałuje, że w takich chwilach nie jest mieszkanką naszej dzielnicy -(Facebook- Ochota -Dzielnica m.st. Warszawy), po wpisie o wizycie w teatrze. No cóż, zaraz ktoś mi wygarnie, ze mam zatarg z Naczelniczką Wydziału Kultury po niewpuszczeniu mnie, jako Prasa na koncert Małgorzaty Ostrowskiej i teraz chcę się zemścić. Otóż nie i nawet w ten sposób nie pomyślałem, gdyż Pani ta jest wykonawcą pewnych zadań zleconych przez UD i niestety musi poruszać się w ramach wyznaczonych przez władze standardów. Niemniej, dzięki takiemu wydarzeniu i wcześniejszej porażce (gdyż nie udało mi się normalnie, jak każdemu śmiertelnikowi uzyskać wejściówki, gdyż przybyłem do kolejki w MAL z 10 minutowym opóźnieniem i bilety rozeszły się w 20 minut od momentu początku wydawania). Ponownie, tym razem z 15 minutowym wyprzedzeniem, przybyłem na wydawanie zaproszeń na Wieczór z Klimatem i tym razem zastałem tam kolejkę tak długą, że sięgała od Fryzjera znajdującego się przy placu Pod Skrzydłami, aż do drzwi MAL przy Grójeckiej. Tym razem, nawet nie próbowałem stawać w kolejce, tylko ograniczyłem się do obserwacji i liczenia przy wyjściu ludzi wychodzących z zaproszeniami. W 22 minuty przeszło 150 osób ze szczęśliwą karteczką. Czyli osiem osób przez minutę pokazało dokument swój i potwierdzenie zameldowania na terenie Ochoty - osoba wydająca stwierdziła autentyczność i wydała zaproszenie. Piękny i dobry czas, godny rekordu. Osoby wychodzące były nawet szczerze ukontentowane. Mówiły nawet, niektóre, że w innym mieście takie zaproszenia chodziły po 60 zł.(nic nie sugeruję). Po kolejnym pozytywnym doświadczeniu (zawsze z każdej sytuacji jest jakaś nauka nawet dla tak starego obserwatora życia publicznego) przystąpiłem do kolejnej obserwacji trzeciej możliwości zdobycia biletów. Tym razem do teatru. Przybyłem również 15 minut wcześniej i się przestraszyłem, że będę miał szansę. Nawet nikt nie stał w kolejce przed drzwiami, więc wszedłem razem ze znajomą, którą spotkałem przed drzwiami i ona zapytała, kto ostatni. W odpowiedzi usłyszała, ze były jakieś numerki i już nie ma i nie ma szans, aby dostać. Zrezygnowaliśmy z walki i Ona oddaliła się. Poszedłem do drzwi wyjściowych i tam widziałem te cuda dezorganizacji. Poprzednio, jedna pracownica stała przy drzwiach. Nie wpuszczała ludzi „pod prąd” a tylko tych, co pozytywnie załatwieni. Tym razem pewnie pomyślano, skoro ludzie będą mieli numerki to nie trzeba będzie pilnować porządku (sami sobie do oczu będą skakać) i tak się właśnie stało, gdyż niektórzy wciskali się na siłę, twierdząc, że mają numerki albo, że oni muszą zobaczyć, jakie są szanse. Przez to, ciężko było mi liczyć, gdyż jedni wychodzili z biletami a inni, jako osoby przegrane z siłą wieku, jaki tam w środku panował. Taki bałagan trwał około 27 minut i tym razem około 200 osób wyszło z biletami. Też dobry wynik - w minutę 7 osób przy takim bałaganie! Gwoździem programu była wypowiedź jednej Pani w sile wieku „musiałam tej w zielonym wyjechać, bo już mnie wkurzała swoim gderaniem”. Widać, nawet w kolejce z numerkami była miła, przyjazna i Świąteczna atmosfera ;) Więc jak to jest z tą kulturą na Ochocie ? Jest, czego zazdrościć skoro nie wszyscy godni, aby otrzymać takowe zaproszenia. Zresztą jak tutaj usiąść zaraz obok swojego konkurenta z kolejki, w której było parę spięć, ot tak po prostu jak przy wyścigu szczurów . Wracają czasy komuny i kartek oraz wiecznych kolejek wraz z seniorami najmującymi się na stołeczku siedzieć dla kogoś? Widać koś ma w tym wprawę tak organizując - stare wzorce są uniwersalne i pasujące na każde czasy.
