Postać Napoleona Bonaparte w Warszawie kojarzy się z jednym miejscem, placem Powstańców Warszawy, który przed wojną nosił właśnie imię cesarza Francuzów . Historia zapomniała, że ten wybitny wódz został upamiętniony jeszcze raz i miało to miejsce na Starej Ochocie. 5 maja 1921 roku na ówczesnym placu Napoleona odsłonięto pomnik jednego z najwybitniejszych dowódców w historii. Monument jednak w niejasnych okolicznościach zniknął i jego dalszy los jest nieznany. W niemal dwa lata później bo dokładnie 3 maja 1923 roku został odsłonięty II pomnik Napoleona w Warszawie. Monument stanął u zbiegu ulic Koszykowej i Suchej, dzisiejszej Krzywickiego. Był to teren Wyższej Szkoły Wojennej, która była fundatorem całego przedsięwzięcia. Na uroczyste odsłonięcie pomnika przyjechał z Francji specjalnie marszałek Ferdynand Foch. Termin uroczystości nie był przypadkowy. Foch w trakcie tej wizyty w Polsce został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Wojennego Virtuti Militari i przyjął tytuł Marszałka Polski. Monument wykonał znany rzeźbiarz Michał Kamieński, który wykonał również pomnik Ignacego Paderewskiego stojący w Parku Ujazdowskim i pomnik Dowborczyków, który po rekonstrukcji stanął przed Muzeum Wojska Polskiego. Popiersie Napoleona stanęło na około 3 metrowym cokole zwieńczonym orłami zrywającymi się do lotu. Inskrypcja na pomniku głosiła Wielkiemu Wodzowi Wyższa Szkoła Wojenna znalazła się tam również data 1923. Monument przetrwał zawieruchę wojenną. Kiedy zapadła decyzja o rozwiązaniu Wyższej Szkoły Wojennej należało również zastanowić się co zrobić z podobizną Napoleona. Podjęto decyzje, że popiersie zostanie przeniesione na dziedziniec Muzeum Wojska Polskiego. 5 maja 2011 w 190. rocznicę śmierci Napoleona na Placu Powstańców Warszawy odtworzono pomnik według wzoru z 1923 roku.
