Zespół Szkół im. Inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka” ze Szczęśliwickiej 56 obchodzi 150- lecie! Główne uroczystości w szkole odbędą się 13 października o godz. 11.00 w szkole, ale to, bynajmniej, nie jest jedyny punkt obchodów rocznicowych. Ideą organizatorów – dyrekcji, kadry pedagogicznej, uczniów absolwentów jest zorganizowanie tygodnia jubileuszowego, obfitującego w wiele wydarzeń. I chociaż do października jeszcze dużo czasu już teraz możemy powiedzieć, że oprócz uroczystości oficjalnych planowane jest zasadzenie dębu pamięci, a absolwenci odsłonią na terenie placówki pamiątkowy głaz (14 października) , który sami ufundowali. Być może, przy wsparciu władz dzielnicy Ochota, uda się przy alejce spacerowej ciągnącej się od ul. Bitwy Warszawskiej do Dworca Zachodniego usytuować kolejny pamiątkowy głaz z tablicą o treści „Aleja Warszawskiej Kolejówki”. [middle1] Marzy nam się nazwa Aleja Warszawskiej Kolejówki dla całej alei spacerowej, ale wiemy, że o to może być trudno. Dlatego też, będziemy zadowoleni, jeżeli uda się chociaż ustawić piątkowy głaz z tablicą” – powiedział Henryk Skwarka, odpowiedzialny z organizację wydarzeń jubileuszowych ze strony środowiska absolwentów szkoły. O szczegółach obchodów będziemy informować w późniejszym terminie. Trochę historii. Pierwsze wzmianki o początkach szkoły pochodzą z roku 1872, kiedy to powstał pomysł utworzenia szkoły zawodowej dla młodych robotników. W 1873 r. Zarząd Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, z inicjatywy znanego warszawskiego bankiera i działacza społecznego Leopolda Kronenberga, utworzył Warsztat Instruktorski. Kształcił on początkowo 90 praktykantów w wieku 18-25 lat na maszynistów, mechaników i majstrów warsztatowych. W sierpniu 1875 r. rosyjski minister komunikacji ustawowo powołał do życia Szkołę Techniczną Warszawsko-Wiedeńskiej Kolei Żelaznej. Uczniami szkoły mogli być tylko poddani rosyjscy. Kandydaci do szkoły musieli wykazywać się znajomością głównych zasad religijnych oraz posiadać umiejętność czytania i pisania w językach polskim i rosyjskim, znać cztery działania arytmetyczne, a także orientować się w zakresie obowiązujących miar i wag. Uczniowie uzyskiwali prawa pracowników kolei, mieli zapewnione bezpłatne podręczniki, opiekę lekarską. Uczono arytmetyki, rysunków, religii, języków: polskiego i intensywnie rosyjskiego, potrzebnego do podjęcia pracy. Szkoła, mieszcząca się w budynku przy ul. Chmielnej 88 posiadała jeszcze charakter rzemieślniczy, ale w miarę rozwoju uzyskała poziom właściwej średniej szkoły technicznej, poziom bodajże najwyższy w porównaniu z innymi uczelniami tego typu w ówczesnej Rosji. W czerwcu 1908 r. na skutek decyzji władz rosyjskich Szkoła Techniczna Warszawsko-Wiedeńskiej Kolei Żelaznej uległa rozwiązaniu. Nie była to jednak przerwa w dziejach szkoły, a jedynie spowodowała dość istotną zmianę w jej charakterze. Rada Zarządzająca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej otworzyła bowiem Średnią Szkołę Ogólnokształcącą, 6-klasową z dodatkową klasą siódmą, z polskim językiem wykładowym. Była to de facto szkoła ogólnokształcąca, z dużym naciskiem na przedmioty matematyczno-fizyczne i z elementami nauki zawodu kolejarza. Po wybuchu pierwszej wojny światowej w końcu sierpnia 1914 r. w obliczu ofensywy niemieckiej i zagrożenia Warszawy władze rosyjskie nakazały ewakuację szkoły do Wilna, ale wkrótce powróciła do Warszawy. W okresie międzywojennym o prawo nauki w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej ubiegało się 3-4. krotnie więcej kandydatów niż wynosił limit miejsc. W latach 1924-25 przebudowano i rozbudowano budynek szkoły przy ul. Chmielnej 88/90, aby pomieścić 1.000 uczniów. We wrześniu 1939 r. budynki szkolne, trafione bombami, uległy zniszczeniu w ok. 2/3. Zajęcia wznowiono 1 kwietnia 1940 r. dzięki pracy nauczycieli oraz wychowanków przy usuwaniu gruzów, naprawach i adaptacji pomieszczeń szkolnych. Po II wojnie światowej szkoła rozpoczęła zajęcia już 15 marca 1945 r. jako pierwsza w lewobrzeżnej Warszawie. Było to możliwe dzięki pracy nowego dyrektora Aleksandra Uzarowicza i nauczycieli, którzy w krótkim czasie przygotowali sale szkolne w zniszczonym budynku. Dobudowano również prowizoryczny barak na podwórzu. 7 września 1953 r. Technikum Kolejowe Ministerstwa Komunikacji rozpoczęło zajęcia w nowym budynku przy ul. Szczęśliwickiej 56 (IV piętra, kubatura 77 000 m³) zaprojektowanym przez architekta inż. Jana Golińskiego, w 1955 r. zostały oddane sale gimnastyczne, w 1960 r. aula. Dwa lata później otwarto użytku internat dla 500 uczniów. Od 1 września 1978 r. technikum stało się częścią składową Zespołu Szkół Zawodowych Dyrekcji Generalnej PKP, od 1994 r. Zespołu Szkół Kolejowych. W 1998 r. powstał Zespoł Szkół Kolejowych im. inż. Stanisława Wysockiego - projektanta i naczelnego inżyniera budowy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Podczas uroczystego nadania imienia odsłonięto w budynku szkolnym na I p. tablicę z płaskorzeźbą inż. Stanisława Wysockiego, autorstwa Eugeniusza Kozaka. W 2001 r. Zespół Szkół Kolejowych im. inż. Stanisława Wysockiego zmienił nazwę na Zespół Szkół im. inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka”. Z dniem 1 września 2002 r. przekształcono Technikum Kolejowe w obecne Technikum nr 7. Czytaj również: Zobacz także: Zapraszamy do Pub Quizu Zobacz także: Place zabaw w parkach do remontu marsz! Zobacz także: Zapalmy znicze pod Ochockim Tryptykiem Powstańczym Zobacz także: Godzina W na Ochocie Zobacz także: Remont alejek spacerowych w Parku Szczęśliwickim Zobacz także: Reduta Kaliska - miejsce pamięci i spotkań powstańców z mieszkańcami Zobacz także: Filtrowa 68 - tu wszystko się zaczęło Zobacz także: Brak chęci czy konsekwencji? Zobacz także: Już wkrótce potańcówki w Parku Szczęśliwickim Zobacz także: Żegnajcie i pozdrówcie walczącą Ukrainę Zobacz także: Znamy wyniki głosowania na projekty z Budżetu Obywatelskiego 2024! Zobacz także: Konkurs na dzierżawę miejsc na Targowisku Mołdawska Zobacz także: XVI Rowerowy Przejazd Świeczkowy w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego Zobacz także: Termomodernizacja na dużą skalę