Reklama

150 - lecie ochockiej Kolejówki

PAŹ13

Zespół Szkół im. Inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka” przySzczęśliwickiej 56 godz: 11:00

Zespół Szkół im. Inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka” ze Szczęśliwickiej 56 obchodzi 150- lecie! Główne uroczystości w szkole odbędą się 13 października o godz. 11.00  w szkole, ale to, bynajmniej, nie jest jedyny punkt obchodów rocznicowych. Ideą organizatorów – dyrekcji, kadry pedagogicznej, uczniów absolwentów jest zorganizowanie tygodnia jubileuszowego, obfitującego w wiele wydarzeń. I chociaż do października jeszcze dużo czasu już teraz możemy powiedzieć, że oprócz uroczystości oficjalnych planowane jest zasadzenie dębu pamięci, a absolwenci odsłonią na terenie placówki pamiątkowy głaz (14 października) , który sami ufundowali. Być może, przy wsparciu władz dzielnicy Ochota, uda się przy alejce spacerowej ciągnącej się od ul. Bitwy Warszawskiej do Dworca Zachodniego usytuować kolejny pamiątkowy głaz  z tablicą o treści „Aleja  Warszawskiej Kolejówki”.  

Marzy nam się nazwa Aleja Warszawskiej Kolejówki dla całej alei spacerowej, ale wiemy, że o to może być trudno. Dlatego też, będziemy zadowoleni, jeżeli uda się chociaż ustawić piątkowy głaz z tablicą” – powiedział Henryk Skwarka, odpowiedzialny z organizację wydarzeń jubileuszowych ze strony środowiska absolwentów szkoły.

O szczegółach obchodów będziemy informować w późniejszym terminie.

Trochę historii. Pierwsze wzmianki o początkach szkoły pochodzą z roku 1872, kiedy to powstał pomysł utworzenia szkoły zawodowej dla młodych robotników. W 1873 r. Zarząd Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, z inicjatywy znanego warszawskiego bankiera i działacza społecznego Leopolda Kronenberga, utworzył Warsztat Instruktorski. Kształcił on początkowo 90 praktykantów w wieku 18-25 lat na maszynistów, mechaników i majstrów warsztatowych.

W sierpniu 1875 r. rosyjski minister komunikacji ustawowo powołał do życia Szkołę Techniczną Warszawsko-Wiedeńskiej Kolei Żelaznej. Uczniami szkoły mogli być tylko poddani rosyjscy. Kandydaci do szkoły musieli wykazywać się znajomością głównych zasad religijnych oraz posiadać umiejętność czytania i pisania w językach polskim i rosyjskim, znać cztery działania arytmetyczne, a także orientować się w zakresie obowiązujących miar i wag. Uczniowie uzyskiwali prawa pracowników kolei, mieli zapewnione bezpłatne podręczniki, opiekę lekarską. Uczono arytmetyki, rysunków, religii, języków: polskiego i intensywnie rosyjskiego, potrzebnego do podjęcia pracy.

Szkoła, mieszcząca się w budynku przy ul. Chmielnej 88 posiadała jeszcze charakter rzemieślniczy, ale w miarę rozwoju uzyskała poziom właściwej średniej szkoły technicznej, poziom bodajże najwyższy w porównaniu z innymi uczelniami tego typu w ówczesnej Rosji.

W czerwcu 1908 r. na skutek decyzji władz rosyjskich Szkoła Techniczna Warszawsko-Wiedeńskiej Kolei Żelaznej uległa rozwiązaniu. Nie była to jednak przerwa w dziejach szkoły, a jedynie spowodowała dość istotną zmianę w jej charakterze. Rada Zarządzająca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej otworzyła bowiem Średnią Szkołę Ogólnokształcącą, 6-klasową z dodatkową klasą siódmą, z polskim językiem wykładowym. Była to de facto szkoła ogólnokształcąca, z dużym naciskiem na przedmioty matematyczno-fizyczne i z elementami nauki zawodu kolejarza.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej w końcu sierpnia 1914 r. w obliczu ofensywy niemieckiej i zagrożenia Warszawy władze rosyjskie nakazały ewakuację szkoły do Wilna, ale wkrótce powróciła do Warszawy.

W okresie międzywojennym o prawo nauki w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej ubiegało się 3-4. krotnie więcej kandydatów niż wynosił limit miejsc.

W latach 1924-25 przebudowano i rozbudowano budynek szkoły przy ul. Chmielnej 88/90, aby pomieścić 1.000 uczniów.

We wrześniu 1939 r. budynki szkolne, trafione bombami, uległy zniszczeniu w ok. 2/3. Zajęcia wznowiono 1 kwietnia 1940 r. dzięki pracy nauczycieli oraz wychowanków przy usuwaniu gruzów, naprawach i adaptacji pomieszczeń szkolnych. Po II wojnie światowej szkoła rozpoczęła zajęcia już 15 marca 1945 r. jako pierwsza w lewobrzeżnej Warszawie. Było to możliwe dzięki pracy nowego dyrektora Aleksandra Uzarowicza i nauczycieli, którzy w krótkim czasie przygotowali sale szkolne w zniszczonym budynku. Dobudowano również prowizoryczny barak na podwórzu.

7 września 1953 r. Technikum Kolejowe Ministerstwa Komunikacji rozpoczęło zajęcia w nowym budynku przy ul. Szczęśliwickiej 56 (IV piętra, kubatura 77 000 m³) zaprojektowanym przez architekta inż. Jana Golińskiego, w 1955 r. zostały oddane sale gimnastyczne, w 1960 r. aula. Dwa lata później otwarto użytku internat dla 500 uczniów. Od 1 września 1978 r. technikum stało się częścią składową Zespołu Szkół Zawodowych Dyrekcji Generalnej PKP, od 1994 r. Zespołu Szkół Kolejowych.

W 1998 r. powstał Zespoł Szkół Kolejowych im. inż. Stanisława Wysockiego - projektanta i naczelnego inżyniera budowy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Podczas uroczystego nadania imienia odsłonięto w budynku szkolnym na I p. tablicę z płaskorzeźbą inż. Stanisława Wysockiego, autorstwa Eugeniusza Kozaka. W 2001 r. Zespół Szkół Kolejowych im. inż. Stanisława Wysockiego zmienił nazwę na Zespół Szkół im. inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka”.

Z dniem 1 września 2002 r. przekształcono Technikum Kolejowe w obecne Technikum nr 7.

Czytaj również:














 

Reklama

Komentarze opinie

Podziel się swoją opinią

Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.

Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.

Zaloguj się

Reklama

Wideo iOchota.pl




Reklama
Wróć do