Triduum. Święty czas. Po zachodzie słońca odbywa się najważniejsza kolacja w historii świata. W Wieczerniku Jezus myje nogi każdemu z nas, aby uświadomić nam pojęcie służby. Czwartkowy wieczór to modlitwa za kapłanów, którzy z nakazu Jezusa służą nam nie tylko sprawując sakramenty, ale dając świadectwo i przykład z własnego życia. Każdy z nas wie jak ciężko zachować zgodność między tym, co mówimy a tym jak się zachowujemy. Nasze chwile słabości przeżywamy stając w konfesjonale na wprost Boga. Nasi kapłani maja znacznie trudniej, ponieważ to oni zostali posłani, aby trwać przy nas jak On. Jak powiedział kiedyś Benedykt do naszych polskich duchownych „Wierni oczekują od kapłanów tylko jednego, aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem. Nie wymaga się od księdza, by był ekspertem w sprawach ekonomii, budownictwa czy polityki. Oczekuje się od niego, by był ekspertem w dziedzinie życia duchowego.” To właśnie dzisiaj modlimy się za kapłanów, aby właśnie tacy byli. Jutro Jezus przeżyje męczarnie i umrze na krzyżu. Wypełni się nowe przymierze. To nie my, ale Bóg uparł się kochać człowieka zawsze i bez żadnych warunków. Od kilku lat sobotnia cisza dręczy mnie pytaniami:, O co ci chodzi? Dlaczego mnie kochasz? Czy zasługuję na tą miłość? Modle się o postawę Setnika z Kafarnaum, który mówi „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. Triduum. Święty czas. Pozdrawiam wszystkich! Do zobaczenia po Zmartwychwstaniu.
