Genowefa Chrzanowska urodziła się 18.07.1923 r. we wsi Żurawnica, powiat Zamość w województwie lubelskim, w rodzinie wielodzietnej. Miała sześcioro rodzeństwa. Kiedy miała 2,5 miesiąca, zmarła jej mama Katarzyna. Wychowywała ją starsza siostra. Kiedy miała 13 lat zmarł jej ojciec Jan Mazur. Trafiła pod opiekę dalszej rodziny, która mieszkała we wsi Obrocz, gmina Zwierzyniec. Tam zastał ją wybuch wojny we wrześniu 1939 r. Na te tereny najpierw weszły wojska niemieckie, a po 17 września wojska sowieckie. Widziała jak brali do niewoli polskich żołnierzy. Po trzech latach okupacji niemieckiej wróciła w rodzinne strony do wsi Żurawnica. Okazało się, że tam już działało dobrze zorganizowane polskie podziemie. Jej koleżanka z ławy szkolnej zapytała ją czy chce wstąpić do partyzantki, do której należało już wiele osób z tej wsi. Zgodziła się, bo zależało jej na wyzwoleniu Polski spod okupacji niemieckiej. Przysięgę wojskową odbierał od niej dowódca Władysław Litwiński ps. Leszczyna, żołnierz września 1939 r. a następnie Batalionów Chłopskich. Z BCh przeszedł do Armii Krajowej pod dowództwo majora Hieronima Dekutowskiego ps. Zapora. Od 1943 do 1944 był komendantem Placówki Zygmunt AK na terenie Obwodu Zamojskiego 43. W Placówce Zygmunt pełniła obowiązki łączniczki i sanitariuszki ps. Bławatka w latach 1943-1944. Przeszła także szkolenie wojskowe, posiadała służbowy pistolet. Szkolenia odbywały się w lesie, ale mieszkała w swoim domu na wsi, skąd wyruszała na akcje. Na terenie Zamojszczyzny toczyły się w latach 1942-1944 bardzo ciężkie walki partyzanckie zwane powstaniem zamojskim. W 1944 r. okupant przeprowadził akcję wymierzoną w partyzantów w lasach zamojskich i biłgorajskich w rejonie wsi Osuchy. Była to największa bitwa partyzancka, po której w lasach pozostało wielu zabitych i rannych. Genowefa brała udział w poszukiwaniu rannych partyzantów i przewożeniu ich do szpitala w Szczebrzeszynie oraz na kwatery prywatne. [middle1] Po wojnie przyjechała do Warszawy, aby pracować i uczyć się. W pracy poznała swojego męża Stanisława Chrzanowskiego ( zmarł w stopniu podporucznika w grudniu 2017) , który był również żołnierzem AK i powstańcem warszawskim ps. Staś . W 1953 r. wzięli ślub. Urodziła dwóch synów i córkę oraz doczekała się czterech wnuków. Od 1962 roku mieszka na Ochocie . W 2012 roku otrzymała awans na stopień porucznika , a w marcu 2019 roku odbyła się uroczystość awansu Genowefy Chrzanowskiej na stopień kapitana . Została odznaczona Krzyżem Weterana Walk o Niepodległość, Krzyżem Armii Krajowej, Gwiazdą Pamięci Polska Niepodległa, Odznaką Polska Niepodległa.
