Pierwsze wzmianki na temat tego warzywa możemy znaleźć w Księdze Ezechiela gdzie obok czterech wielkich wizji swoje miejsce znalazł również bób „Weź sobie pszenicy i jęczmienia, bobu i soczewicy, prosa i orkiszu: włóż je do tego samego naczynia i przygotuj sobie z tego chleb. Będziesz go spożywał przez tyle dni, przez ile będziesz leżał na swym boku - przez trzysta dziewięćdziesiąt dni.” Przed naszą erą często mylony był z fasolą co możemy znaleźć w Księdze Samuela, która nie występowała w czasach biblijnych. W średniowieczu bób był pokarmem przechowywanym jako zapasy w twierdzach, którym groziło oblężenie. Znalazł swoje miejsce w sztuce. Znany malarz Annibale Carracci uwiecznił bób na obrazie „Zjadacz bobu” Bób jest nazwą potoczną a prawidłowa botaniczna nazwa to wyka bób. Występuje też jako bobik ale odmiana ta przeznaczona jest tylko na paszę. Pomimo kilku tysięcy lat obecności bobu w kuchni człowieka, powraca zawsze pytanie: jeść bób ze skórką czy bez skórki? Skórka nie jest trująca ale nie posiada też żadnych właściwości odżywczych. Spożywana w nadmiarze może powodować dolegliwości żołądkowe. Ze skórką można jeść bardzo młody bób kiedy skórka jest cienka natomiast jeśli jest on dojrzały jemy bez skórki. Połowa czerwca to czas kiedy jest wysyp bobu i na Zieleniaku dostępny jest w foliowych woreczkach na większości stoisk.
