Orkiestra wystąpiła z chórem mieszanym i dziecięcym Artos. Koncert odbył się dla upamiętnienia bohaterskiej obrony Warszawy w 1939 roku. Pamiętajmy, że bombardowana przez Luftwaffe, ostrzeliwana przez artylerię, atakowana przez pancerne dywizje Wehrmachtu stolica Polski broniła się aż cztery tygodnie... Zabrzmiał Chopin i Lutosławski. Było lirycznie, ale też wzruszająco. Gdy dzieci zaśpiewały Warszawskie dzieci pójdziemy w bój, za każdy kamień Twój, stolico damy krew! w niejedym oku zakręciła się łza. Podobnie było podczas wykonania utworów Warszawo ma czy Dziś idę walczyć mamo . Gdy pod koniec koncertu zabrzmiała Rota , pubczliność wstała i odśpiewała utwór wraz z chórem. Dziękujemy wszystkim, tak licznie przybyłym mieszkańcom za tak entuzjastyczne przyjęcie koncertu. Mamy nadzieję, że w ten sposób łatwiej jest zapamiętywać następnym pokoleniom ważne wydarzenia historyczne naszego kraju. W tym miejsu warto przytoczyć ostatnie, dramatyczne przemówienie radiowe ówczesnego prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego do mieszkańców stolicy: „Chciałem, by Warszawa była wielka. Wierzyłem, że wielka będzie. Ja i moi współpracownicy kreśliliśmy plany, robiliśmy szkice wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczaliśmy. Nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś widzę wielką Warszawę. Gdy teraz do was mówię, widzę ją przez okna w całej wielkości i chwale, otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, niezniszczalną, wielka, walczącą Warszawę. I choć tam, gdzie miały być wspaniałe sierocińce - gruzy leżą, choć tam, gdzie miały być parki - dziś są barykady gęsto trupami pokryte, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale - nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i sławy”.
