Program sobotnich spotkań - Ochota czyta Sienkiewicza: [middle1] 28.08, godz. 11.00 „Ogniem i mieczem” - Pojedynek Wołodyjowskiego z Bohunem 04.09, godz. 11.00 „Potop” - Kulig; Pojedynek Wołodyjowskiego z Kmicicem 11.09, godz. 11.00 „Potop” - Fortel Zagłoby 18.09, godz. 11.00 „Potop” - Wysadzenie kolubryny 25.09, godz. 11.00 „Potop” - Górale ratują króla; Pojedynek Kmicica z Bogusławem; List króla 02.10, godz. 11.00 „Pan Wołodyjowski” - Lekcja fechtunku; Oświadczyny; Przygoda Basi; Próba porwania 09.10, godz. 11.00 „Pan Wołodyjowski” - Larum grają!; Vivat Joannes victor! Przed kolejnymi odcinkami króciutko przypomnimy kontekst historyczny i wprowadzimy do wybranych fragmentów Trylogii. Na koniec, po każdym czytaniu odbędzie się quiz wiedzy na temat czytanego fragmentu, dla zwycięzców przewidziane są nagrody. Projekt „Czytamy Sienkiewicza” powinien uświadomić nam, że wolność nie jest nam dana na raz zawsze, dlatego musimy o nią zabiegać i umacniać więzi jednoczące naród każdego dnia. Przez wiele lat zaborów naszą narodową jedność spajała kultura, a szczególnie literatura, jednym z ważniejszych twórców był Henryk Sienkiewicz i jego dzieła, w szczególności „Trylogia”. Powodem napisania Trylogii było przekonanie pisarza o znaczeniu tradycji dla ugruntowania świadomości narodowej. Cykl 3 powieści powstał, kiedy Polska znajdowała się pod zaborami, a zaborcy coraz bardziej nasilali proces wynaradawiania Polaków. Autor pragnął przywrócić godność narodowi i pisać, jak sam się wyraził „dla pokrzepienia serc”, o czasach, kiedy patriotyzm Polaków ratował zagrożoną ojczyznę. Pragniemy przez publiczne czytanie fragmentów „Trylogii” przypomnieć tamte emocje, wspólną dumę i poczucie jedności. „Trylogia” to ciągle jedno z ważniejszych dzieł w historii polskiej literatury. W 2018 r. rękopisy Trylogii – „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „Pan Wołodyjowski” – przechowywane w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, zostały wpisane na Krajową Listę Programu UNESCO Pamięć Świata. Wielką zasługę dla spopularyzowania Trylogii poczynił Jerzy Hofman filmując wszystkie trzy części. Jednakże dokonując skrótów czy i innych filmowych zabiegów nierzadko znalazł się daleko od literackiego oryginału. Przez wybrane fragmenty chcemy ten oryginał przypomnieć. Sienkiewicza czytać będą: Irena Karel, urodziła się we Lwowie w 1943 r., ale szybko przeniosła się do Warszawy. Ukończyła warszawską PWST i przez kolejne 15 lat systematycznie występowała w Teatrze Komedia. Nie ograniczała się do jednego teatru. Chętnie brała udział w innych aktorskich projektach – grywała z kabaretem Dudek, ZAKR i Jana Tadeusza Stanisławskiego. Irena Karel zagrała w Panu Wołodyjowskim , gdzie wcieliła się w Ewkę Nowowiejską. Niektórzy uważają, że swoim wdziękiem przyćmiła Magdalenę Zawadzką. Jest członkinią Polskiej Akademii Filmowej. Kazimierz Kaczor, urodzony 9 lutego 1941 w Krakowie. Polski aktor teatralny i filmowy. Aktor, który zadebiutował na scenie, jako student w 1959r. Przez półtora roku studiował w Krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. Absolwent Wydziału Lalkarskiego i Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1965). Aktor Teatru Starego w Krakowie (1965–1973), Teatru Współczesnego w Warszawie (1973–1974), Teatru Powszechnego w Warszawie (od 1974). W latach 1996–2003 prowadził na antenie Programu Drugiego Telewizji Polskiej teleturniej „Va Banque”. Przewodniczący Sekcji Dramatu w ZASP (1990–1993), członek Rady Kultury przy Prezydencie RP (1992–1993), prezes Związku Artystów Scen Polskich (1996–2002). Był sygnatariuszem petycji przeciwko represjom organów bezpieczeństwa wobec protestujących w Radomiu i Ursusie w 1976 roku. Jego najbardziej znana role, to tytułowa rola w serialu „Jan Serce”, inna, to rola kaprala Kurasia z kultowego serialu „Polskie drogi”. Maciej Rayzacher, aktor urodzony w 1940 roku, polski aktor teatralny i filmowy, lektor, scenarzysta, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL. W 1962 został absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSTiF w Łodzi. W 1959 zadebiutował rolą filmową w Lunatykach jako Dziunio, rok później po raz pierwszy zagrał w teatrze. Był aktorem Teatru Ziemi Mazowieckiej (1962–1965), następnie pracował w Warszawie jako aktor Teatru Klasycznego (do 1971), Studenckiego Teatru Satyryków (do 1973) i Teatru Powszechnego (do 1980). Od 1976 zaangażowany we współpracę z Komitetem Obrony Robotników i następnie Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. Współtworzył wydawnictwo drugoobiegowe „Wolna Taśma”. Działał w lokalnym Komitecie Samoobrony Chłopskiej. W konsekwencji w 1980 został objęty licznymi ograniczeniami zawodowymi, występował do 1989 głównie w kościołach. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 20 marca 1982. Po zwolnieniu organizował pomoc dla represjonowanych i ich rodzin, brał udział w tzw. Mszach za Ojczyznę. Pod koniec lat 80. zatrudniony w Polskim Związku Niewidomych jako instruktor, następnie jako instruktor w Stowarzyszeniu Wspólnota Polska. W latach 1990–1998 był radnym dzielnicowym na Ochocie. Pełnił różne funkcje w lokalnym samorządzie był m.in. przez rok wiceburmistrzem, a także doradcą wojewody. Od 1991 do 1993 dyrektor departamentu w Ministerstwie Obrony Narodowej, odpowiadający za kulturę i oświatę w wojsku. Współtworzył Wspólnotę Chleb Życia z S. Małgorzatą Chmielewską. Od 1998 do 2002 był radnym Warszawy, w 2006 przeszedł na emeryturę. W 2006 odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski z okazji 30. rocznicy powstania Komitetu Obrony Robotników. W 2007 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Członek m.in. Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Projekt dofinansowany jest ze środków budżetu Województwa Mazowieckiego i Urzędu Dzielnicy Ochota m. st. Warszawy. Czytaj również: Zobacz także: Praca przedszkoli w wakacje - kosztowna i niepraktyczna decyzja ratusza Zobacz także: Przy Astronautów warto zbierać deszczówkę? Zobacz także: MiłyPan zaśpiewa na potańcówce Zobacz także: Czy plac zabaw w Zachodnim będzie miał oświetlenie? Zobacz także: Częstochowska 3a - jak pokonać szczury
