Patologia w przestrzeni publicznej: dlaczego ławki nie są mile widziane? Echa społeczne i brak współczucia - czy normalność już się skończyła?

Zaraz odezwa się Ci, co to mają jedyną receptę na życie i uważają, że takie meble nie powinny znajdować się w przestrzeni publicznej. Dla nich taki mebel tylko przyciąga patologiczny element, gdyż wszyscy powinni siedzieć w domu z twarzą skierowana do smartfona i produkować się na X-ie czy na Facebooku zbawiać naród. Każdy tam jest elokwentny, uczuciowy, prawy, i do rany przyłóż, ale gdy trzeba coś publicznie pokazać to się po kątach chowa lub języka już nie zna. Skrzykują się na plotkarskich portalach a jak przyjdzie do umówionego czasu spotkania czy wydążenia to ze 100 osób robi się trzy. Wracajmy do tych, co chcą krzewić normalne kontakty międzyludzkie, może oni nie są de Best, ale to przynajmniej z krwi i kości ludzie nie wynalazki z cyberprzestrzeni i to przeważnie starsze osoby lub matki z dziećmi, które zaraz koło domu chciałyby sobie trochę posiedzieć. Jest potrzeba więcej ławek, Niestety wspólnoty i spółdzielnie strzegą podwórek przed patologiami i to w głupi sposób, zakazując wszystkiego monitorując podwórka, jak kierowcy niesubordynowani i to pomontują słupki tak, że karetka nie podjedzie, jak pieski nie sprzątają po sobie -to płotki i niech robią to na chodniki. Świat został wywalony do góry nogami. Kara się normalnych ludzi a patologie się omija szerokim łukiem (dając im spokój). Cóż mi po pięknych wykresach o bezpieczeństwie, jakie raz do roku Policja i Straż Miejska przedstawia jak ludzie boja się pijaków, młodzieży na prochach, kierowców uskuteczniających sobie mimo fotoradaru rajdów. Drżą przed kosztami remontów elewacji po graficiarzach. I tak można wiele nieprawidłowości wyliczać aż do tego, że trzeba się bać każdej choroby, bo lekarz nie wyleczy, Policjant nie obroni a Wojsko zapakuje wota w plecaki i zwieje. Więc jak to jest z tą naszą normalnością? Mamy dalej tak się bać? I nic z tego życia nie mieć w zamian?

Czytaj również: